Nasıl bir insanım ve nasıl bir hayat istiyorum?
Ben duyarlı ve derin bir insanım. Neşe ve güven içinde, hayatımı iyi, kötü her yönüyle bir bütün olarak görüp, yaşama sevincimi hep içimde taşıyarak yaşamak istiyorum.
Ben bu hayat amacımı gerçekleştirmek isterken karşıma ne çıkıyor? Özümle bağlantımı nerede kaybediyorum?
Ama yaşama sevincimi korumam her zaman kolay olmayabiliyor. Dünyada neşe ve sevincin yanında hem kendi yaşamımda hem de insanlığın kolektif bilincinden gelen oldukça üzücü olaylar var. Özellikle kolektif bilincin ızdıraplı olaylarıyla, benim kaldıramayacağımdan korkarak bilinçaltıma ittiğim kişisel üzüntülerim, tutamadığım yaşlarım birbirini tetiklediğinde, birden kara bulutlar üzerime çökmüş gibi oluyor. Nedenini ve nerden geldiğini anlayamadığım bir ağırlık altında kalıyorum, depresif bir ruh haline giriyorum, içimde çok büyük bir boşluk hissediyorum ve dünyayla ve kendi özümle bağlantımı kaybediyorum.
Özümle bağlantımı kaybedince neler yaşıyorum?
- Hiç yoktan mahzunlaşıyorum, nedenini bilemediğim bir sıkıntı geliyor
- Normal hayatımda buna sebep olacak bir şey yok, bu yaşadığım depresif duruma bir anlam veremiyorum
- Hiçbir şeye sevinemiyorum
- İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor, hareket etmek bile
- Çok derin bir üzüntü içindeyim, nedenini bilemiyorum
- Şu anda bulunduğum yerde akıp giden hayatın hiç farkında değilim
- Kolayca ve saatlerce ağlayabilirim
- Melankolik bir şekilde üzüntünün içinde kaybolmuş gibiyim
- Bu durumun nedenini bilemediğim için, nasıl baş edeceğimi de bilemiyorum ve korkuyorum
Neyi değiştirmek istiyorum?
Ama artık hiç yoktan gelen, sebebini anlayamadığım bu depresif durumlarda kendimi çaresiz hissetmekten yoruldum. Gelen acıyı bastırmak ve bilinçaltımın en derinlerine itmek yerine elimden geldiği kadar acıyı hissedip akmasına izin vererek dönüştürmek ve yeniden yaşama sevincime kavuşmak istiyorum.
Neye direndiğim için acı çekiyorum? ( Neyi kabul etmeye, neyi bırakmaya, neyle yüzleşmeye direniyorum?)
Acıyı hissetmeye direnmeyi bırakıyorum. Üzüntüyü hissetmenin arındırıcılığına güveniyor, bilinçaltımdan kendini göstermek isteyen yaslarımın yüzeye çıkmasına izin veriyor ve onları yaratıcı bir şekilde dönüştürmeye niyet ediyorum. Kendi içimde dönüştürdüğüm ve içinden geçip akmasına izin verdiğim her acının kolektif bilinçte de bütünün yararına dönüşüp şifalandığının farkındayım.
Mustard’ın özü bana nerede yardımcı olur? Kendi özümle nasıl bağlantı kurabilirim?
Mustard’ın özü acıma bilinçli bir şekilde izin verebilmeme, içinden geçebilme gücü bulmama ve yaratıcı bir şekilde dönüştürebilmeme yardımcı oluyor. Yasıma ve acıya izin verdikten sonra odağımı çoktandır unuttuğum yaşama sevincine çeviriyorum. Bana neşe keyif coşku veren şeyleri hatırlıyor ve onları hayatıma her gün daha fazla alıyorum.
Kendi özümle bağlantıda olduğumda içimdeki hangi potansiyeli ortaya çıkarabilirim?
- Ben acımı da sahiplenip, bunun da hayata dahil olduğunu bilir ve dayanabileceğimden emin bir şekilde derinliğine yaşarım
- Neşeli ve rahatım
- Hayatın kapkaranlık anlarında bile içimde güven hissederim
- Kendi içimde şifalanan her şeyin bütüne de şifa olduğunu bilir ve acılarımı dönüştürerek kolektif bilincin arınmasına hizmet ederim
- Ruhumun derinliğinden beslenirim
- Hayatı acı tatlı her yönüyle kabul ederim
- Acıdan geçerken bile yaşama sevincimi korurum
- Ortalık kapkaranlık görünse bile bir yerden yansıyan ışığı bulurum
