Nasıl bir insanım ve nasıl bir hayat istiyorum?
Hayatımı kimseye bağımlı olmadan, kendi ayaklarımın üstünde, bireysel farklılıklarımı tümüyle ortaya koyarak yaşamak istiyorum.
Ben bu hayat amacımı gerçekleştirmek isterken karşıma ne çıkıyor? Özümle bağlantımı nerede kaybediyorum?
Diğerlerinden biraz farklı hissediyorum, farklı görüyorum, farklı düşünüyorum ve davranıyorum. Fakat farklı olmak her zaman hoş karşılanmayabiliyor ve ben kendimi bütün farklılıklarımla ortaya koyduğumda anlaşılmamaktan, garip görülmekten, dışlanmaktan ya da alay edilmekten korkuyorum. İçime çekilip, kendimi izole ederek her şeyi kendi kendime yapmaya çalışıyorum. Kendimi bütünden ayırıp, diğerleriyle etkileşime kapattığımdaysa içimdeki ses de kısılmaya başlıyor ve kendi özümle bağlantımı koparıyorum.
Özümle bağlantımı kaybedince neler yaşıyorum?
- Her şeyimi kendim halletmeye, kimseye yük olmamaya çalışıyorum
- Herkese belli bir mesafe koyuyorum
- İnsanlara hiç çekinmeden yaklaşmakta ya da yakınlaşmakta zorlanıyorum
- İnsanlar bir şekilde benden çekiniyor, yaklaşmakta tereddüt ediyorlar
- Kimsenin özel hayatıma karışmam, benimkine de karışılmasını istemiyorum
- Bazı tip insanlara dayanamıyorum, onlarla hiç işim olsun istemiyorum
- Bazı konularda diğerlerinden daha üstün olduğumu düşünüyorum, tevazu gösteremiyorum
- Her şeyde en iyi olmaya çalışıyorum (okul birincisi, iş hayatında en başarılı, ailede en sevilen olma çabası vb.)
- Bazı arkadaşlarım dışarıya karşı biraz burnu büyük göründüğümü söyler
- Seviyemin altında gördüğüm insanlar var, onlarla tartışmaya bile girmiyorum
- Kendimi hem içsel olarak, hem de mekânsal olarak geri çekmeye ihtiyaç duyuyorum ve zaman zaman eve kapanabiliyorum
- Ara ara boyun tutulması ve ağrısı yaşıyorum
Neyi değiştirmek istiyorum?
Ama artık bazen kendimi geri çekerek yalnız ve kopuk hissetmekten, bazen kibirli damgası yemekten ya da farklılıklarımı saklamaktan yoruldum.
Neye direndiğim için acı cekiyorum? ( Neyi kabul etmeye, neyi bırakmaya, neyle yüzleşmeye direniyorum?)
Diğerlerinden farklı ama asla üstün olmadığım ve insanın sosyal bir varlık olarak, diğerleriyle etkileşim içinde olmadan, sadece yalnızlığından beslenemeyeceği gerçeğine direnmeyi bırakıyorum.
Dere menekşesinin çiçek özü bana nerede yardımcı olur? Kendi özümle nasıl bağlantı kurabilirim?
Her insanın biricik, kendine özgü güçlü yönleri olduğunu, hiçbirimizin diğerinden daha üstün olmadığını sevgiyle kabul ediyorum. Dere menekşesinin çiçek özü kendimi bütün farklılıklarımla, korkusuzca ve kibire kapılmadan ortaya koymama ve bütünden ayrı olmadığımı anlamama yardımcı oluyor. Bütünün dışında değil, içinde bir parça olmaya izin vererek kendi içsel rehberliğimle tekrar bağlantı kurabiliyorum ve dengemi yeniden buluyorum.
Kendi özümle bağlantıda olduğumda içimdeki hangi potansiyeli ortaya çıkarabilirim?
- Kendimi hiç korkmadan farklılıklarımla ortaya koyuyorum
- Aynı anda hem tadını çıkararak yalnızlığımdan besleniyor, hem de diğerleriyle kolaylıkla etkileşim içinde olup, yakınlaşabiliyorum
- Yakınlık ve mesafe koyma dengesini rahatlıkla kurabiliyorum
- Birliğin besleyici gücünü hissediyorum
- Çevremdeki herkesle sağlıklı iletişim kurabiliyorum
- Kendimi geri çekebilme yeteneğim sayesinde yaşadıklarımı ya da başkalarının yaşadıklarını dışarıdan izleyerek, durumu objektif değerlendirebiliyorum
- Sorun olduğu durumlarda soğukkanlılığımı koruyabiliyor, kimseyi hiçbirşeye zorlamadan tarafsız tavsiyelerde bulunabiliyorum
