Nasıl bir insanım ve nasıl bir hayat istiyorum?
Ben hayatımda her şeyi hem kendim hem de bütün için en doğru ve en iyi şekilde yaptığıma emin olmak istiyorum.
Ben bu hayat amacımı gerçekleştirmek isterken karşıma ne çıkıyor? Özümle bağlantımı nerede kaybediyorum?
Ama en iyi ve en doğrunun ne olduğunu bilmek her zaman kolay olmayabiliyor. Hayatta herkes için genel geçer doğrular yok ve herkesin kendi doğrusu çok göreceli ve kişisel olabiliyor. Bazen hayatın içinde herhangi bir durumda bir tereddüte düştüğümde en iyiyi/doğruyu seçememekten yaşamsal bir korku duyuyorum ve bir yandan içgüdüsel olarak doğru olanı çok açık bir şekilde bilsem de, diğer yanda içimdeki korkudan beslenip, bunu bilmenin böyle kolay olamayacağını, iç sesime güvenmenin çok büyük bir risk olacağını iddia eden aklım arasında bir çatışma yaşıyorum. Çocukluğumdan beri iç sesimin söylediğine yeterince ve hak ettiği kadar güven sağlayamadığım -içimden gelene gülündüğü, ciddiye alınmadığı, o sesin değil otoritenin dediğinin doğru olduğu öğretildiği- için iç sesimi bastırarak bana güven verecek o kesin yanıtı dışarıda aramaya başlıyorum ve yönümü kendi içim yerine sadece dışarıya döndükçe kendi özümle bağlantımı kaybediyorum
Özümle bağlantımı kaybedince neler yaşıyorum?
- Çok kararsızım, kendimden çok şüphe ederim
- „İçimden öyle geldi ve yaptım“ diyebilmek benim için çok zor, iç sesime güvenemiyorum
- Kendim için en doğru kararı vereceğime inanmıyorum
- Karar vermekte zorlandığımda „sen olsan ne yapardın“, „sence ne yapmalıyım“, „sence hangisi daha iyi/doğru” diğerlerine çok sorduğum sorulardır
- Otoritenin doğru bulduğunu yapmak ve onayını almak benim için çok önemli
- Yanlış bir şey yapmamak için dışarıya danışarak – başkalarına sorma, uzmanlardan en ince ayrıntısına kadar bilgi alma, otoritelerin görüşlerine başvurma, ilgili konuda belki aylarca araştırmalar yapma- kendimi garantiye almaya çalışırım
- Kararlarımı uygulamaya geçirmeden önce mutlaka dışarıdan onay almaya ihtiyaç duyarım
- Başkalarının fikirlerine kendiminkinden daha çok önem ve değer veririm
- Kendi içimden A’nın doğru olduğunu bilsem de, bir başkası B’yi tavsiye ettiyse onu seçtiğim çok olur
- Biri benim fikrimin aksi yönünde bir şey söylediğinde bundan çok kolay etkilenirim ve kendimden şüpheye düşerim
- Arkadaşlarım oldukça kararsız, diğerlerine bağımlı ve hatta biraz saf olduğumu söylerler
- Sınavlarda ilk işaretlediğim (ve genelde doğru olan) cevabı silip yanlışı işaretlediğim çok olur
- Normalin üstünde bir bilgi açlığım var, çok fazla okumaya ve toplayabildiğim kadar çok bilgi toplamaya çalışırım
- Ama bu bilgileri pratiğe dökme konusunda pek iyi değilim
Neyi değiştirmek istiyorum?
Ama ben artık hayatıma kendi özümden gelen rehberliği değil dışarıyı dinleyerek, içimden geleni değil başkalarının dediğini yapmanın iç çatışmasıyla yaşayarak ve kendi gücümü başkalarının eline vererek devam etmek istemiyorum.
Neye direndiğim için acı çekiyorum? ( Neyi kabul etmeye, neyi bırakmaya, neyle yüzleşmeye direniyorum?)
Benim için en iyi ve doğru olanı bana iletebileceğine güvenebileceğim tek şeyin içsel rehberliğimden gelen ses olduğu, dışarıdan gelen cevabın benim özümden gelenden daha doğru/iyi olamayacağı gerçeğine direnmeyi bırakıyorum.
Boynuzlu çiçeğinin özü bana nerede yardımcı olur? Kendi özümle nasıl bağlantı kurabilirim?
Boynuzlu çiçeğinin özü iç sesimi duymama ve içsel rehberliğime güvenmeme yardımcı oluyor. İçsel rehberliğimin benim için en iyiyi bildiğini ve beni yanıltmayacağını sevgiyle kabul ediyorum. Sesini sonuna kadar açarak kendi özümle yeniden bağlantı kuruyor ve içgüdülerime, ilk izlenimlerime, hiç yoktan gelen iyi/kötü hissine güvenmeyi seçiyorum.
Kendi özümle bağlantıda olduğumda içimdeki hangi potansiyeli ortaya çıkarabilirim?
- Sezgilerim ve içgüdülerim çok kuvvetlidir, onlara güvenirim
- Kendimden eminim
- İçsel rehberliğimin gelen mesajları farkeder ve onlara güvenirim
- Herhangi bir konuda zora düştüğümde içime çekilir ve kendimi içsel rehberliğime bırakırım, benim için en iyi olanın ne olduğunun cevabını alacağımı bilir ve gelen cevaba güvenirim
- Bir karar vermeden önce takıldığım yerlerde bilgi toplar, gerektiğinde diğerlerinin fikrini alır ama sonuçta içimden gelen sese göre karar veririm
- Öğrendiğim şeyleri, topladığım bilgiyi pratiğe geçiririm
