Nasıl bir insanım ve nasıl bir hayat istiyorum?
Ben an’ı capcanlı, coşkuyla ve hevesle yaşamak istiyorum.
Ben bu hayat amacımı gerçekleştirmek isterken karşıma ne çıkıyor? Özümle bağlantımı nerede kaybediyorum?
Ama her zaman hem zihinsel hem de bedensel olarak beni canlandıracak, coşku verecek şeyler yapamıyorum ve bu dönem uzun sürünce hayat çok monoton ve sıkıcı olabiliyor. Günler monoton ve tek yönlü geçince ve bir makina gibi her gün otomatik aynı şeyleri yaptığımda ( bütün gün temiz havaya çıkmadan büroda çalışıyorum/ yaptığım iş sadece zihnimi çalıştırıyor, bedensel hiçbir aktivite yapıp dengeleyemiyorum/ uzun süredir bir sınava hazırlanıyorum, sadece masa başında ders çalışıyorum/ hastayım, eve kapanmak zorunda kaldım ) beslenemiyorum, enerjim, hevesim, canlılığım azalıyor, donuklaşıyorum ve kendi özümle bağlantımı kaybediyorum.
Özümle bağlantımı kaybedince neler yaşıyorum?
- Kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyorum
- Önümde duran işleri düşününce bile fena oluyorum
- Çok ciddi Pazartesi sendromu yaşıyorum
- Hissettiğim yorgunluk aslında işi yapmanın verdiği yorgunluk değil, sürekli aynı şeyleri yapmanın verdiği sıkıntıyı başka şeylerle dengeleyememenin verdiği ruhsal yorgunluk
- Sabahları zor kalkıyorum, kahve/sigara vb. gibi bir şey içmeden ayılamıyorum
- Bazen sabahları gece yatarkenkinden daha yorgun kalkıyorum
- Hiç gücüm ve motivasyonum yok, her şey fazla geliyor
- Önümdeki işler çok gözümde büyüyor, bir kere başladıktan sonra hepsini yapıyorum başlamakta çok güçlük çekiyorum
- Uzun zamandır sevmediğim, bana sevinç ve enerji vermeyen işler yaptığım için ruhsal olarak çok yorgun hissediyorum
- Arada hoşuma giden, ilgimi çeken işler çıkınca birden yorgunluğum gidiyor, zevkle yapıyorum
Neyi değiştirmek istiyorum?
Ama artık ben kendimi günlük işlerimi bile yapamayacak kadar yorgun ve bitkin hissederek yaşamak istemiyorum.
Neye direndiğim için acı cekiyorum? ( Neyi kabul etmeye, neyi bırakmaya, neyle yüzleşmeye direniyorum?)
Monotonluğa teslim olduğumda ve her şeyi bir makina gibi otomatik yaptığımda enerjimin ne kadar azaldığını görüyorum. Kendime farklı şeyler yapma fırsatı yaratmadığım, uzun süre aynı şeyleri aynı şekilde yaptığım sürece kendi kendime enerjimi tükettiğim ve coşkumu kaybettiğim gerçeğine direnmeyi bırakıyorum.
Gürgen’in çiçek özü bana nerede yardımcı olur? Kendi özümle nasıl bağlantı kurabilirim?
Gürgen’in çiçek özü değişimin hayatın ne kadar renklendirdiğini, -genel olarak aynı şeyleri yapacak olsam bile- her günün ve her an’ın bana ne kadar farklı enerjiler sunduğunu farketmeme yardımcı oluyor. Odağımı an’ın bana sunduğu her şeyin farkında olmaya çeviriyorum ve kendi özümle yeniden bağlantı kuruyorum.
Kendi özümle bağlantıda olduğumda içimdeki hangi potansiyeli ortaya çıkarabilirim?
- Kendimi monotonluğa teslim etmem, beni besleyecek değişik şeyler yapmaya özen gösteririm
- Her günün hayatımın geri kalanının ilk günü olduğunu bilir ve bana sunduklarının farkına vararak yaşarım
- Günlük monotonluğu hareket ve değişikliklerle dengelerim
- Gün içinde kendiliğinden gelen değişik bir şey yapma dürtüsünü/isteğini ıskalamam, spontan şeyler yapmayı severim
- İşlevi kalmayan iş rutinlerimi bırakır, bana daha iyi gelecek bir şekilde değiştiririm
