Nasıl bir insanım ve nasıl bir hayat istiyorum?
Ben çok hassas, duygusal ve hayat dolu bir insanım. Çatışmaları, tartışmaları sevmiyorum, etrafımdaki herkesle uyum içinde gülüp eğlenmek, hayatın güzelliklerini paylaşmak, huzur, neşe ve barış dolu bir ortamda yaşamak istiyorum.
Ben bu hayat amacımı gerçekleştirmek isterken karşıma ne çıkıyor? Özümle bağlantımı nerede kaybediyorum?
Ama hayatın içinde her zaman pürüzsüz bir uyum içinde yaşamak mümkün olmuyor. Sevgi, barış, neşe, huzur olduğu kadar çatışmalar, uyumsuzluk, huzursuzluk, kıskançlık, öfke vb duygu ve durumlarla da karşılaşıyorum ve böyle durumlar bana bir anda çok ağır gelebiliyor. O anda hoşuma gitmeyen şeylerle yüzleşmekten, duygusal olarak bunu kaldıramamaktan, içimde olup biteni dışarıya yansıtmaktan, tartışmaktan, fikrimi söylersem reddedilmekten, dışlanmaktan ya da ortamın huzurunu bozmaktan korkup hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum. Hem içimde hem de dışarıda hoşuma gitmeyen her şeyi yok sayıp, yapay bir gülücük maskesi takınarak, her şey yolundaymış, çok mutlu ve huzurluymuşum gibi davranıyorum. Ama bu tutum o anı kurtarmama yarasa da uzun vadede kendi özümden uzaklaşıyorum.
Özümle bağlantımı kaybedince neler yaşıyorum?
- Kendimi dürüstçe ifade edemiyorum ve gerçek “ben” olamıyorum
- Yakın ve derin ilişkiler kuramıyorum, arkadaşlıklarım genelde yüzeysel kalıyor
- Biri iç huzursuzluğumla ilgili bir şey söylemek üzereyse hemen şakaya vurup konuyu değiştiriyorum, kimseye açılmak istemiyorum, benimle ilgili şeyler yalnızca beni ilgilendirir
- İçimdeki huzursuzluğu bastırmak için sigara/içki/uyuşturucuya başvuruyorum
- Kendimle baş başa kalmaya dayanamıyorum
- Dikkatimi dağıtmak için sürekli bir aktivite ayarlıyorum (parti, gezi, sinema, organizasyonlar vb.)
- Çoğu zaman rol yapıyor olmak beni çok yoruyor ve mutsuz ediyor
- Ağrı eşiğim çok düşük, bazen geceleri dişlerimi gıcırdatıyorum, tırnaklarımı yiyorum, tiklerim var, ellerim titriyor.
Neyi değiştirmek istiyorum?
Ama ben artık içim ayrı dışım ayrı yaşamaktan yoruldum.
Neye direndiğim için acı çekiyorum? ( Neyi kabul etmeye, neyi bırakmaya, neyle yüzleşmeye direniyorum?)
Ne yaparsam yapayım kendimden kaçamayacağım, taktığım maskeyle herkesi kandırsam bile kendimi kandıramayacağım gerçeğine direnmeyi bırakıyorum. İçime dönmeye ve dışarıya kendimi olduğum gibi göstermeye niyet ediyorum. İçime bakınca göreceğim bütün duygularla da, gerçek beni görünce bazı insanların beni sevmeyeceği ihtimalini de bütün kalbimle kabul ediyorum.
Kasıkotunun çiçek özü bana nerede yardımcı olur? Kendi özümle nasıl bağlantı kurabilirim?
Kasıkotunun çiçek özü benim tekrar kendi özümle bağlantı kurmamı ve korku yerine içimdeki sevgiyle temas etmemi sağlıyor. Kendimi her şeyimle, olduğum gibi kabul ederek kendi özümle yeniden bağlantı kuruyorum.
Kendi özümle bağlantıda olduğumda içimdeki hangi potansiyeli ortaya çıkarabilirim?
- Hem kendime hem de başkalarına karşı dürüst olabilme özgürlüğünü yaşıyorum,
- İçi dışı bir olabilme cesaretini gösteriyorum,
- Kendi içimde ya da başka biriyle kolaylıkla yüzleşebilme ve
- İçimdeki doğal neşe ve hafiflikle çatışmaların üstesinden gelebilme yeteneğimi ortaya koyuyorum
- Gerektiğinde ortamdaki gerginliği alıp, herkesi eğlendirebilmeyi, gerektiğindeyse ciddi tartışmalara girebilmeyi kolaylıkla başarıyorum,
- Kendimle barışık olmanın ve başkaları ne der diye hesap yapmadan, içimden geldiği gibi davranabilmenin tadını çıkarıyorum
- Kendimi tertemiz, hafiflemiş ve tam olarak “ben” gibi hissediyorum.